W XIV-XVI w. Włochy były krajem, w którym najbardziej rozwinęła się myśl techniczna. Wielu inżynierów pisało książki pod wpływem "Mechaniki" Herona. Ich główny wkład pracy polegał na tym, że tekst uzupełniano ilustracjami, szkicami, rysunkami.
Jednym z najwybitniejszych włoskich inżynierów okresu renesansu był wszechstronnie uzdolniony Mariano di Jacopo (czyt. Jakopo) (1382-1453), zwany Taccola (czyt. Takkola, po polsku Wrona). Jego książki techniczne De ingeneis (O silnikach) i De machinis (O machinach) były bogato ilustrowane i poruszały wiele zagadnień technicznych, np. konstrukcję machin wojennych, urządzeń przydatnych w rzemiośle i budownictwie. Wiele jego pomysłów wykorzystali wielcy renesansowi rzeźbiarze i architekci. Z szacunkiem nazywano go "Archimedesem ze Sieny".
Najwybitniejszym inżynierem-artystą tego okresu był Leonardo da Vinci (1452-1519). Jego projekty (również bogato ilustrowane) dotyczyły m.in. budowli , pojazdów pancernych, okrętów, śmigłowca i dźwigu jezdnego. Przewidział on wiele rozwiązań technicznych, które przy ówczesnym poziomie wytwarzania nie mogły być jednak wykonane (doczekały się realizacji w przyszłości).
Leonardo da Vinci
Pojazd samobieżny z napędem sprężynowym - projekt Leonarda da Vinci z 1478 roku
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz